Paradijs Nyksund

Vandaag vroeg wakker. De kamer heeft geen donkere gordijnen en ondanks mijn masker word ik Rond 4h30 wakker. Tot ca. 8h00 dommel ik af en toe nog wel in, maar echt slapen doe ik niet meer. Het is een mooie loft waar ik verblijf, met veel meubilair. Opvallend is de doucheruimte waar geen gordijn voor het raam hangt en een deel van het glas niet is gematteerd. Alle mensen kunnen mij dus zien douchen in mijn adamskostuum. Nou kan me dat niets schelen, maar er is ook niemand die kijkt.

Na het douchen ga ik lekker ontbijten op het terras van het restaurant van gisteravond. Het is ongelofelijk dat je hier op 69 graden Noorderbreedte buiten kunt zitten in de warme felle zon. Ook vandaag lijkt het weer een mooie warme dag te worden. Na het ontbijt ga ik nog even terug naar de loft en ga daar nog even ontspannen zitten op het balkon met uitzicht op zee. Ik hoef pas om 12 uur weg te zijn en de rijafstand naar Andenes is niet ver. Ik ben er nog niet uit of ik een walvissafari ga doen. Recensies zijn verschillend en ik heb al walvissen in IJsland en op de Azoren gezien. De garantie dat je potvissen te zien krijgt is 100%, maar van andere soorten is dat in dit jaargetijde onzekerder. Het is voor mijn planning ook beter als ik vandaag die walvissafari zou doen dan morgen. Morgen moet ik weer met de ferry, anderhalf uur, en die vaart maar 3 keer per dag. Maar ik maak me daarover geen zorgen. Alles wat ik meemaak is fijn en ik ga geen spijt hebben van dingen die ik niet doe.

Afscheid van Lofoten en aankomst op Vesteralen

Lofoten: I love you

Met de ferry naar de Lofoten

Vannacht slecht geslapen. In de kamer naast mij had een stel veel plezier met elkaar en toen ik eenmaal sliep begon om 5h30 ergens een motor te loeien, en dat bleef maar doorgaan. Om 7h30 opgestaan, gedoucht, ingepakt en lekker uitgebreid ontbeten. Rond 8h45 naar de ferry gereden en daar aan het wachten tot ik aan boord mag. Geplande afvaart naar Moskenes op de Lofoten is 10h05 en dat is gelukt.

Aan boord heb ik eerst een paar uur in een fauteuil gezeten met uitzicht op zee. Het ging behoorlijk op en neer, maar omdat dit een langzame boot was merkte je minder van de deining dan de verbinding van Denemarken naar Noorwegen. Ik heb ook lekker geslapen en wat sudoku's opgelost op de telefoon. Rond 12h15 ben ik koffie en een broodje gaan kopen. Toen die op waren ben ik naar het achterdek gelopen en heb de aankomst op de Lofoten zo gezien. Het waaide heel hard, maar je kon redelijk goed overeind blijven. Het haventje waar we aanlegden is in een plaatsje met een paar huizen. Mijn overnachtingsadres is in Sorvagen wat een dorpje verderop zuidwestwaarts ligt. Het meest zuidelijke dorpje van het "vasteland" van de Lofoten is A en dat ligt weer een paar minuten verder. Eerst ben ik daarheen gereden. Het is een soort museumdorp en dus heel toeristisch, vooral ook als er net een volle veerboot is gearriveerd. Veel huizen op palen en de meeste zijn in gebruik als overnachtingsadres voor toeristen. Er is ook een museum over de visserij. De wateren rond de Lofoten zijn zeer rijk aan vis. De eilanden zijn beroemd om stokvis, dat is een soort kabeljauw die aan stokken buiten te drogen worden gehangen. Ik heb zowel de stokvis als de stellages waaraan ze hangen gezien, maar nog niet in combinatie met elkaar.

Daarna ben ik naar mijn overnachtingsadres gegaan en ga vanavond eten in het enige restaurant (Maren Anna) van het dorp, toevallig ook van de eigenares van het hotelletje waar ik verblijf.

Vanavond heerlijk gegeten bij Maren Anna. Veruit de beste maaltijd in Noorwegen. Vooraf vissoep met lekkere stukken vis, garnalen en mosselen en een lekkere cremige bouillon met prei en wortel. Alles lekker beetgaar. Als hoofdgerecht heilbotfilet met krokant gebakken huid van de heilbot, aardappelpuree, en weer lekkere beetgare groentes en een lekkere saus. Bij voor- en hoofdgerecht lekker brood gehad met anijszaadjes waar je maar van blijft eten. De bediening was uitstekend.

Na de copieuze maaltijd nog een uitgebreide wandeling gemaakt rondom een meertje. Tijdens de wandeling zag ik in de verte een cruiseschip van de Hurtigrute op weg van ik vermoed Svolvaer (hoofdplaats van de Lofoten) naar Bodo.

's Avonds koelt het op deze noordelijke breedte wel gauw af.

Via de Rv17 naar Bodo

Na een goede nacht en een lekkere douche ben ik op weg gegaan. Na ongeveer een half uur kwam ik bij de enige pont van vandaag. Het weer is prachtig en zal alleen nog maar beter worden. Ook nu geniet ik weer van het landschap. Op een parkeerplaats doe ik even een dutje voor ik verder rijd. Ik kom langs Saltstraumen waal de krachtigste maalstroom (kolkend water) ter wereld zich voordoet. Dit verschijnsel is getijdegebonden en helaas zal het nog wel drie uur duren voor dat dat weer gaat gebeuren. Een paar km voorbij Saltstraumen eindigt Rv17, een van de mooiste wegen van Noorwegen. Hier kun je, mede dankzij al die veerponten, echt onthaasten.

Als ik Bodo nader zie ik al veel politielinten die allerlei zijstraten hebben afgesloten. De hoofdwegen, waar ik ook op rijd, zijn nog open. Vanmiddag vindt de aankomst van de laatste etappe van de Arctic Race of Norway plaats. Aan deze prof wielerkoers, georganiseerd door ASO (organisator van o.a Tour de France en Luik-Bastenaken-Luik) doen veel bekende renners mee waaronder 10 Nederlanders (gebr. Van Poppel, Clement, Sinkeldam, Hofland) en internationale toppers als Philippe Gilbert, John Degenkolb, Alexander Kristoff en Antoine Demare. De laatste drie gaan in die volgorde over de meet, na 193 km inclusief 3 plaatselijke rondes van 9 km. Voor Degenkolb is het zijn eerste zege van dit seizoen na veel blessureleed en een lange revalidatieperiode. De koers wordt gewonnen door Moscon, een 22-jarige Italiaan. Het is genieten van het wielerspectakel en van de commentator, die ik behalve wat namen die hij allemaal juist uitspreekt, niet kan verstaan. Het is warm, stralend blauwe lucht en de zon is fel. Ik heb zelfs mijn zonnebril weer op en dat is zeker anderhalve week geleden dat dat nodig was.

Bodo is verder een moderne stad. Gisteren had ik al gehoord dat Bodo in 1816 is gesticht. Er zijn nauwelijks gebouwen van voor 1945 als gevolg van zware Duitse bombardementen in de tweede wereldoorlog. Dit leidt ertoe dat de stad niet aantrekkelijk is qua monumenten. De kerk en het raadhuis, beide van begin jaren 50, zijn van een stijl die de meesten onder ons niet mooi vinden. Veel beton en een beetje communistische bouwstijl. Dat laatste kan ook te maken hebben met de noordelijke ligging van de stad waardoor het vooral praktisch en makkelijk warm te houden moet zijn.

Het hotel waar ik verblijf is een leuk hotel. De kamer is ruim. Er staat een eenpersoonsbed, maar er is ook ruimte voor een tweepersoonsbed. ’s Avonds merk ik dat het een smal bed is. Ik moet uitkijken met omdraaien.

Ik heb gegeten in een pizzeria. Het positieve aan de pizza die ik at was dat hij erg warm was. Maar verder heb ik weinig geproefd van de ingredienten. Wat mij ook in dit restaurant opviel, net als op een aantal andere plekken elders in Noorwegen, is dat het personeel totaal geen interesse heeft. En niet aan tafel komt om te vragen of het smaakt en ook als ze zien dat je klaar bent en zij hebben niets in hun handen komen ze niet je bord afruimen en vragen of je nog wat wilt. Gevolg is dat je lang kunt blijven zitten wachten en vervolgens besluit om dan maar zonder koffie na af te rekenen aan de balie en te vertrekken.

Via de Rv17 de noordpoolcirkel overgevaren

Vanochtend om 7h opgestaan, gewassen, ingepakt, aangekleed en de auto voor het hotel geparkeerd en ingeladen. Ondanks het openingstijdstip van de kroeg beneden is het geen wild feest geworden of ik ben er doorheen geslapen. Ik wilde op tijd weg om om 8h50 de pont van Horn naar Andalsvag te halen. Dat is ca. 20 minuten rijden. Tegen 8 uur ben ik naar het ontbijt gegaan en ook hier was het weer heerlijk. Lekker brood, kaas, zalmfilet, zuurwaren, goede koffie. Daarna heb ik uitgecheckt en ben vertrokken.

De eerste boot voer over en toen op weg, met zo ongeveer iedereen op de boot naar de volgende boot van Forvik naar Tjotta 17 km verderop die 25 minuten na aankomst van de eerste boot zou vertrekken. Omdat ook de streekbus naar Sandnessjoen aan boord van de eerste boot was en de eindbestemming ook een boot verder ligt maakte ik mij niet druk of ik op tijd in Forvik zou zijn. De auto’s die me hebben ingehaald stonden keurig voor me te wachten. De overtocht naar Tjotta duurde een uur en dit veer was tot nog toe het minste van allemaal. Het meubilair was allemaal oud en versleten en ondanks de duur van de overtocht was hier geen buffet open, en dus geen koffie te krijgen, wat wel jammer was.

Aangekomen op het volgende eiland ben ik een paar km na aankomst spontaan naar een bezienswaardigheid geweest. In Alstahauget heb ik het museum van Petter Dass bezocht evenals de kerk en de pastorie. Deze dichter-dominee uit de tweede helft van de 17^eeeuw heeft veel betekenis gehad voor de Noorse taal. Noorwegen was in die tijd onderdeel van Denemarken en men had dus Deens als officiele taal. Deens en Noors lijken veel op elkaar, maar het Noors kende geen geschreven vorm en daarvoor heeft Dass gezorgd. Het oudste deel van de kerk waar hij preekte is uit 1200 en een deel werd aangebouwd rond 1600. Het grootste deel van de kerk komt uit begin 1800 toen er een wet van kracht werd die bepaalde dat minimaal een derde van de inwoners van de parochie de kerkdienst moet kunnen bijwonen. Het kerkje is heel mooi, en is tijdelijk opgesierd met hele originele fantasierijke schilderijen van een Noorse kunstenaar die door sommigen als controversieel wordt gezien. In de kerk hangen o.a. een schilderij van de toren van Babel, van het laatste avondmaal, en van de kruisiging. Ik kreeg een prive rondleiding van een heel aardig meisje. Zij komt uit de omgeving, maar is studente aan de universiteit van Edinburgh en heeft een prachtig Brits accent. De pastorie laat nog gebruiksvoorwerpen zien uit vroeger tijden. Het museum is een mooi heel modern gebouw met een mooie tentoonstellingsruimte en een goede cafetaria met heerlijke cake.

Daarna ben ik op mijn gemak verder gereden. De pont van 12h00 van Levang naar Nesna zou ik toch niet halen, dus ging ik voor die van 13h55. Ik arriveerde ruim op tijd. Helaas nam deze pont geen voertuigen mee vanwege de Arctic Race of Norway wielerwedstrijd. Omdat de wedstrijd vandaag in en om Nesna werd verreden konden er pas om 15h05 weer voertuigen mee. Dat betekende ook dat ik pas vanavond in Jektvik zou arriveren. Ik heb me er niet druk om gemaakt. Ik ben verder gaan lezen in een boek, heb af en toe mijn ogen gesloten, CD geluisterd en een wandelingetje gemaakt. Om 15h05 ging inderdaad de pont naar Nesna. In de veerhaven stond nog een grote stellage i.v.m. de TV-uitzending. Hierdoor kon je amper het haventerrein afkomen. Vervolgens ben ik op gemak naar Kilboghamn gereden voor de pont naar Jektvik. De pont van 16h40 kon ik niet halen, maar wellicht ging er een om 18h40 want in de dienstregeling stond dat deze in de zomer vaart. Voor deze verbinding is de zomer beperkt tot de maand juli waardoor ik moest wachten tot de reguliere pont van 19h10. Omdat ik er al om 17h15 was heb ik ook hier muziek geluisterd, gewandeld en een boek gelezen.

Uiteindelijk aan boord gekomen. Een de pont vertrok op tijd. Eerst legden we na een kwartier aan in een andere haven waar nog een paar auto’s bij kwamen. En vervolgens op weg naar Jektvik. Vanwege de regen heb ik niet lang aan dek gestaan, maar wel op het juiste moment toen we de poolcirkel over voeren. Dat werd aan de kant gemarkeerd door een sokkel met een globe er op. Om 20h15 was de boot in Jektvik waar ik na een paar minuten bij mijn overnachtingsadres aankwam. Het is een soort barak met kamers waar ik slaap. Ziet er ook keurig uit: douche, wc, keukentje, zitkamer. Veruit het mooiste hier is het terrein en het uitzicht. Dat is fabuleus mooi!!!

Naar Noord-Noorwegen via Rv17 en dus veel veerpootjes

Na een goede nacht en een fantastisch ontbijt in het Comfort Hotel ben ik op tijd vertrokken om de veerpont om 8h00 te halen die van Flakk naar Rorvik vaart. Het is ongeveer 20 minuten rijden vanuit het centrum van Trondheim naar Flakk. Onderweg seinen diverse automobilisten. Ik denk nog naief dat er politiecontrole is. Maar dit is Noorwegen: op een redelijke drukke weg liggen vier schapen rustig op de weg te genieten van het gras dat ze gegeten hebben. Verderop vlak voor de pont nog een familie schapen op de weg.

Het weer is enorm verbeterd, droog, zonnetje, dus het is aangenaam aan het dek om te genieten van het water en de machtige bergen eromheen. Na een half uur kom ik aan de overzijde wordt het nog rustiger dan in het zuidelijke deel van Noorwegen. Ik rijd ca. 200 km naar de volgende pont en passeer een wat grotere plaats (Namsos) en een aantal flinkere dorpen (dan is er een supermarkt). Rond 11h45 arriveer ik op tijd bij de pont van Lund naar Hofles die om 12h00 vertrekt (de volgende pas om 14h30). Ook dit is een mooie overtocht van een half uur. Voor de volgende pont heb ik alle tijd, want die gaat om 14h45 en de afstand is maar 80 km.

Onderweg stop ik een aantal keren om van het uitzicht te genieten en foto’s te maken. De mensen wonen hier schitterend, wel behoorlijk geisoleerd. Tegen 14h00 kom ik aan bij de pont in Holm. Tot mijn verrassing vaart er ook een pont op dat tijdstip en ik kan nog net mee. Dat is een meevaller. Twintig minuten later sta ik aan de overkant en rijd op de Rv 17, de Helgeland Kustroute, richting Bronnoysund. Omdat ik daar al vroeg aankom, rij ik eerst naar Torghatten wat een uitkijkpunt is naar zee en een beroemde rotsformatie voor reizigers die met de Hurtigrute varen. Het is een icoon om te fotograferen. Na een pittige klim van ca. 40 minuten bereik ik het mooie punt met uitzicht over zee. De zonneschijn schittert in het water en ook hier is het heel mooi. Ook het uitzicht op Bronnoysund is mooi. Dat dorp is gelegen in een baai, beschut van de oceaan.

Als ik wil inchecken moet dat in het cafe onder het motel. Van buiten ziet het motel er niet uit, maar de kamer is heel mooi en er is ook een fijne douche en een heerlijk bed.

Na de douche ga ik naar het dorp. Eerst boodschappen doen voor morgen en zondag. Daarna ga ik eten bij de locale Italiaanse Turk. Ik at er een ravioli met turks brood. Smaakte behoorlijk. Verder waren er alleen maar misverstanden en hadden de obers meer oog voor de plaatselijke schonen, wel vaker bij door Turken gerunde restaurants in Noorwegen is me opgevallen

Bronnoysund is een dorp met een streekfunctie getuige het grote aantal winkels. Wel staan er veel oude panden leeg of hebben opheffingsuitverkoop. Er zijn ook een paar moderne winkelcentra. Verder leeft het plaatsje van de ligging aan het water.

Na het eten heb ik naar het thuisfront gebeld waar mijn vader enthousiast alle Olympische prestaties met me doornam. Daarna ben ik op tijd gaan slapen, want mogelijk kon het een gebroken nacht worden, omdat de kroeg beneden tot 3 uur open is.

Naar Trondheim

Vandaag van het tikken van de regen wakker geworden. Ik hoef vandaag niet ver te rijden, dus ik sta laat op vandaag. Het stortregent en dat maakt de zin op te staan ook niet groter.

Rond half elf vertrokken. Het weer is echt heel slecht. Gelukkig is het bijna droog als ik moet tanken. In Noorwegen rijdt de auto 1 op 16, zelfs met die heuvels en steile hellingen in tunnels. Rond een uur kom ik aan bij het hotel. Ik kan gelukkig meteen inchecken en de kamer is al vrij. Daar ben ik blij om zodat ik meteen kan gaan douchen. Dat had ik vanmorgen niet gedaan, omdat ik geen zin had om door de stromende regen (bijna al een douche) naar het overigens keurige toiletgebouw te gaan. Het is opvallend dat alle openbare wc's waar ik tot nu toe ben geweest er netjes uitzien. En in openbare gebouwen en restaurants, cafes, etc. zijn vaak wel meer wc's maar die zijn zowel voor dames als voor heren.

Daarna ben ik de stad in gegaan. Trondheim is op het oog veel minder mooi dan Bergen, Alesund of Stavanger. Echter het mooiste monument van Noorwegen en misschien wel heel Noord-West Europa staat hier. Dit is de Nidaroskathedraal. Een zeer rijk monument gesticht na de moord op koning Olav, die in de 11e eeuw in een slag omkwam en hier begraven is. De kathedraal is omgeven door een mooi parkachtig kerkhof. De hoofdingang is rijk versierd met beeldhouwwerken. De meeste van die beelden zijn waarschijnlijk heiligen. Ik herkende er geen een. Wel herkenbaar waren Adam en Eva. In de kerk vallen een paar dingen meteen op. Het grote roosvenster boven de hoofdingang. De kleur rood domineert en dat geldt ook voor de andere ramen onder het roosvenster. Aan die zijde is ook het hoofdorgel gesitueerd. Een prachtig instrument, dat het ook nog doet. Ik ben vroegtijdig de kerk uitgegaan omdat mijn oren pijn deden van het harde geluid. Het was wel mooie muziek die de organiste speelde. In het midden van de kerk is de toren en naar achteren is het koor met het altaar. Er zijn een klein aantal zijkapellen. Onder de kerk is een interessante crypte met overblijfselen van oude grafstenen. Ik heb nog nooit grafstenen gezien die zo'n indruk op me maakten als die stukken en brokken uit de 13e eeuw.

Na het bezoek aan de kathedraal ben ik gewapend met paraplu door het centrum van de stad gelopen. Er zijn weinig andere bezienswaardigheden. Omdat het zo verschrikkelijk regende ben ik bij een leuk zaakje gaan koffie drinken. Aardige bediening en cosy sfeer.

Daarna ben ik boodschappen gaan doen voor morgen: fruit, speltcrackers, koekje en gemengde nootjes (ongezouten) en gedroogd fruit voor onder weg.

Rond 19h30 ben ik een plek gaan zoeken om te eten. Het is opvallend rustig op straat, ook nu het droog is (!). Uiteindelijk kom ik in een restaurant terecht dat door Turken wordt uitgebaat. Nadat de keuken sluit is het een nachtclub. Ik eet er een lekkere entrecote en drink een espresso na. Een fijne afsluiting van deze druilerige dag.

Ik heb een Noorse weer app op mijn telefoon staan. Vanaf morgen moet het weer verbeteren. Laten we hopen dat ze het bij het rechte eind hebben. Augustus is tot nu toe de natste augustus in tientallen jaren. Afgelopen weekend zijn er op veel plekken waaronder Oslo zware overstromingen geweest. Ook de plaats Sauda waar ik op 4 augustus overnachtte en waar ik de Svandalswaterval heb bezocht is fors geraakt, evenals de weg langs de Sognefjord waar ik zondag heb gereden.